De digitalisering van ons bestaan gaat zo snel dat de film The Circle, gebaseerd op de roman van Dave Eggers, deels al achterhaald lijkt. Maar het verhaal maakt ons ook duidelijk dat de macht van het web ons in een zeer manipuleerbare kudde verandert......
Toen The Circle van Dave Eggers in 2013 verscheen, oogstte de roman veel lof, maar ook veel bezorgde reacties. ‘Het boek schetst een schrikbarend beeld van een toekomst die wij met geluk zullen vermijden’, schreef de recensent van The Sunday Times.
Nu is Eggers’ boek verfilmd. En veel aspecten van wat in het Brave New World-achtige boek angstwekkend futuristisch leek, lijken vier jaar later al niet meer zo vreemd.
The Circle vertelt het verhaal van twintiger Mae Holland, die dolblij is als ze een baan krijgt bij The Circle, het machtigste (internet-)bedrijf ter wereld. Geleid door de charismatische Eamon Bailey (gespeeld door Tom Hanks), werkt de cultachtige Circle aan een wereld waarin alles transparant is en alle ervaringen, van iedereen, worden gedeeld. ‘Sharing is caring’, zegt Mae als ze de wereldvisie van Bailey accepteert: hoe meer we verbonden zijn, hoe meer informatie we met anderen delen en des te perfecter ieders leven zal worden.
‘Knowing is good. Knowing everything is better’, zo luidt de mantra van The Circle, een Silicon Valley-bedrijf dat symbool staat voor een amalgaam van techreuzen als Facebook, Google, Apple, Amazon en YouTube.....
....Met Periscope en Facebook Live is de ‘toekomst’ van The Circle al deels werkelijkheid
In bewoordingen die je niet alleen aan Orwell's roman 1984 doet denken, maar ook aan Julian Assange en Wikileaks, zegt Mae dat ‘geheimen leugens zijn’. Ze staat, als ze aan het experiment begint, voor een aula vol juichende jonge medewerkers van The Circle, en roept: ‘Privacy is diefstal’. Dit gaat al lang niet meer over het voor de lol delen van berichtjes, foto’s en filmpjes. The Circle suggereert dat ongedeelde, niet-opgenomen levens minderwaardig zijn. ....
Want dat is de visie van Circle-topman Bailey: perfectie is volledige openheid. Hiermee zal de wereld alle problemen kunnen oplossen, alle ziektes genezen. ‘We laten ons niet onderdrukken door al onze zwakheden, onze miezerige geheimpjes en ons gehamster van informatie en kennis’, zegt Bailey. ‘We zullen eindelijk ons volledige potentieel vervullen.’
De film stelt actuele vragen over de spanning tussen onze wensen: enerzijds naar maximaal gebruikersgemak, anderzijds naar privacy. .....
The Circle slaat al deze waardevolle data uiteraard op. De informatie kan dan geanalyseerd en gebruikt worden voor doeleinden die allesbehalve transparant zijn. Zo speelt de film in op de ‘dataficatie’ van onze levens en de prijs die we betalen voor gepersonaliseerde advertenties, aanbevelingen en zelfs (nep)nieuws die door complexe algoritmes worden opgelepeld.
The Circle krijgt steeds grotere ambities om alle aspecten van mensenlevens te domineren. Hun toekomstideaal is dat mensen verplicht worden om The Circle te gebruiken, dat ze er alles mee doen, inclusief bijvoorbeeld verplicht stemmen bij verkiezingen.
In de film hoeven mensen The Circle nog niet te gebruiken. Maar net zoals wijzelf, geven Mae en andere Circle-medewerkers en -gebruikers maar al te graag hun privacy op. En dat is iets heel anders dan in The Truman Show, waarin de hoofdpersoon er jarenlang niet bewust van is dat zijn bestaan in scene is gezet en dagelijks wordt gevolgd door tientallen miljoenen tv-kijkers.
Met livestreaming-tools als Periscope, Meerkat of Facebook Live is de ‘toekomst’ die The Circle schetst inmiddels al een deel van de werkelijkheid geworden. Waar het boek vier jaar terug nog leek op sciencefiction, lijkt de film al grotendeels achterhaald door de voorthollende digitalisering van de samenleving.
Onze levens zijn zowel online als offline hecht met elkaar verweven, en de grens tussen de twee wordt steeds vager. We leven steeds meer gestuurd ‘door’ technologie – en het gaat al niet meer om alleen het dagelijkse leven. Sinds de verfilming van The Circle hebben mensen al gruwelijke moorden die ze zelf plegen gefilmd en op Facebook gezet.
De horrorwereld die zo ontstaat wordt in The Circle krachtig geschetst. De meest verontrustende scene is die waar de aula vol medewerkers roept om te gaan jagen op mensen die rustige levens leiden in de echte wereld buiten hun campus.
Abigail Levene is journalist en directeur van Stampa Communications.
Bron: https://fd.nl/morgen/1201223/the-circle-deels-achterhaald-deels-horror ; 11 mei 2017
Your new post is loading...
Hier valt een mooi mediawijsheidsles van te maken - wie kent je beter; jijzelf of Google? Eerst een zelfportret maken en dan aan de hand van Google reclames kijken in hoeverre die overeenkomt. En kun je als leerling zelf achterhalen hoe Google tot jouw profiel komt?